Wilt u reageren, stuur dan even een email naar info@deweek.net

Het spoor bijster


 
Om kwart voor acht ‘s ochtends op 8 februari 2015 vertrekt Borja naar zijn werk.Borja is een jongen van 22 jaar. Hij studeert rechten en verdient wat bij met handel in onroerend goed. Daar loopt ook Maria, ook op weg naar haar werk, als verpleegster.
 
Borja ziet dat opeens een man en een vouw zonder ophouden Maria op haar hoofd slaan in een poging haar tas te roven. Dat zijn Pedro en zijn vriendin Isabel, beiden drugsverslaafden met een strafblad zo lang als een closetrol.
 
Borja doet niet net of zijn neus bloedt, maar treedt op. Hij rent achter de dief aan, die inmiddels de tas van Maria heeft bemachtigd. Hij achterhaalt hem en het schorem wil Borja slaan. Borja ontwijkt de klappen en deelt er zelf een paar uit. Hij pakt de tas en geeft die terug aan Maria. Zonder zich verder te bekommeren om Pedro begeleidt Borja Maria naar haar werk, voor het geval de junk nog een poging wil wagen.
 
So far so good. Niet dus. Pedro al verzwakt door jarenlang drugsgebruik en eerder letsel, raakt in coma en overlijdt een paar dagen later. Nog niks aan de hand zou je zeggen. Opgeruimd staat netjes. Weer niet dus.
 
Er komt een strafzaak tegen Borja. En de volkomen van hun snuivende spuitende vader vervreemde dochters ruiken easy money. Zij beginnen een civiele procedure tegen Borja.
 
Na een politioneel en justitieel onderzoek van vier jaar werd Borja enige maanden geleden veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf wegens dood door schuld.Maar we zijn er nog steeds niet. Borja werd ook veroordeeld om een schadeloosstelling – het wel mafst denkbare woord voor het tuig – van 178.000 euro te betalen aan de (inmiddels zeker niet meer treurende) dochters.
 
De motivatie van het vonnis is ronduit absurd en absoluut wereldvreemd.De rechtbank overwoog dat de verdachte (Borja) ook wel andere middelen had kunnen gebruiken om de tas terug te krijgen. Dat in plaats van geweld uit te oefenen (Borja werd aangevallen), hij als alternatief de politie had kunnen bellen.Dan ben je toch als rechter wel helemaal het spoor bijster.
 
Het zal niemand verbazen dat dit vonnis de nodige beroering in de Spaanse maatschappij bracht. Politieke leiders van Vox eisten dat premier Sanchez gratie zou moeten verlenen. Ook de succesauteur Arturo Pérez Reverte, bekend om zijn giftige pen, liet geen steek heel van dit vonnis.
 
Maar misschien wel het meest droevige van dit vonnis is de weerslag op de maatschappij. Er zullen helaas velen zijn, die bij het zien van soortgelijk geweld, zich wel een paar keer bedenken aleer hulp aan het slachtoffer te verlenen.
 
Frederick Fluweel
 

Het spoor bijster


 
Om kwart voor acht ‘s ochtends op 8 februari 2015 vertrekt Borja naar zijn werk.Borja is een jongen van 22 jaar. Hij studeert rechten en verdient wat bij met handel in onroerend goed. Daar loopt ook Maria, ook op weg naar haar werk, als verpleegster.
 
Borja ziet dat opeens een man en een vouw zonder ophouden Maria op haar hoofd slaan in een poging haar tas te roven. Dat zijn Pedro en zijn vriendin Isabel, beiden drugsverslaafden met een strafblad zo lang als een closetrol.
 
Borja doet niet net of zijn neus bloedt, maar treedt op. Hij rent achter de dief aan, die inmiddels de tas van Maria heeft bemachtigd. Hij achterhaalt hem en het schorem wil Borja slaan. Borja ontwijkt de klappen en deelt er zelf een paar uit. Hij pakt de tas en geeft die terug aan Maria. Zonder zich verder te bekommeren om Pedro begeleidt Borja Maria naar haar werk, voor het geval de junk nog een poging wil wagen.
 
So far so good. Niet dus. Pedro al verzwakt door jarenlang drugsgebruik en eerder letsel, raakt in coma en overlijdt een paar dagen later. Nog niks aan de hand zou je zeggen. Opgeruimd staat netjes. Weer niet dus.
 
Er komt een strafzaak tegen Borja. En de volkomen van hun snuivende spuitende vader vervreemde dochters ruiken easy money. Zij beginnen een civiele procedure tegen Borja.
 
Na een politioneel en justitieel onderzoek van vier jaar werd Borja enige maanden geleden veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf wegens dood door schuld.Maar we zijn er nog steeds niet. Borja werd ook veroordeeld om een schadeloosstelling – het wel mafst denkbare woord voor het tuig – van 178.000 euro te betalen aan de (inmiddels zeker niet meer treurende) dochters.
 
De motivatie van het vonnis is ronduit absurd en absoluut wereldvreemd.De rechtbank overwoog dat de verdachte (Borja) ook wel andere middelen had kunnen gebruiken om de tas terug te krijgen. Dat in plaats van geweld uit te oefenen (Borja werd aangevallen), hij als alternatief de politie had kunnen bellen.Dan ben je toch als rechter wel helemaal het spoor bijster.
 
Het zal niemand verbazen dat dit vonnis de nodige beroering in de Spaanse maatschappij bracht. Politieke leiders van Vox eisten dat premier Sanchez gratie zou moeten verlenen. Ook de succesauteur Arturo Pérez Reverte, bekend om zijn giftige pen, liet geen steek heel van dit vonnis.
 
Maar misschien wel het meest droevige van dit vonnis is de weerslag op de maatschappij. Er zullen helaas velen zijn, die bij het zien van soortgelijk geweld, zich wel een paar keer bedenken aleer hulp aan het slachtoffer te verlenen.
 
Frederick Fluweel