Wilt u reageren, stuur dan even een email naar info@deweek.net

Valenciaans


 
Op Valenciaanse scholen gaan jongeren nieuwe dingen leren in de hoop dat ze daar in hun latere leven iets aan hebben. Dat is immers de bedoeling van onderwijs, zo meent Frederick te hebben begrepen.
 
Het leren van het Valenciaans is daarvan een onderdeel, althans in de deelstaat Valencia, nu het nergens anders gesproken wordt.
 
Het Valenciaans is een belangrijke taal. Overal spreekt men het, in San Juan, in Relleu, in Callossa d’Ensarriŕ, in Senija en nog in een hele serie Beni’s. Allemaal internationale centra van cultuur en industrie. Het heeft ook een heel aparte grammatica, althans zo willen de Valenciaanse taalgeleerden ons graag doen geloven. Ja, volgens hen is zelfs het Spaans er van afgeleid. Nu zijn de geleerden het nooit nergens over eens. Daar hebben ze uiteindelijk voor geleerd. Wist u dat er onbenullen zijn, die beweren dat het Catalaans een soort Frans-Spaans dialect is en dat het Valenciaans daarvan weer een kleine verbastering is? U, geachte lezer, weet zo dadelijk wel beter.
 
Kijk, eerst was er het Valenciaans. Dat hebben de Catalanen gejat en vervolgens een pietsje veranderd en dat hebben ze toen, gloeiend van trots, hun eigen taal - let wel, TAAL - genoemd. Het Catalaans. En daaruit zijn later weer verbasteringen ontstaan, die wij nu het Frans en het Spaans noemen.
 
U begrijpt natuurljk ook wel dat het heel belangrijk is, dat kinderen op school Valenciaans leren. Verplicht. Want dat is gewoon veel belangrijker dan Engels of Frans of welk buitenlands dialect dan ook. Het zou toch eeuwig zonde zijn als een kind later geen Valenciaans spreekt. Daarmee kan het tenminste postbode in Sella worden, of boerenknecht in Benissa, of ambtenaar 3e klasse in Alcalalí. Frederick wil maar zeggen, geen ouder gunt zijn kind toch zoiets onbenulligs als diplomaat, directeur, wetenschapper, internationaal zakenman of meer van dat soort uitzichtloze cultuurloze baantjes.
 
Het is ook zaak dat de Valenciaanse taal in ere wordt gehouden. U ziet in de provincies Castellón, Valencia en Alicante dan ook dezelfde blikverbredende mentaliteit als in de provincie Friesland in Nederland. Plaatsnaamborden worden zelfs in buitenlandse talen, zoals het Spaans of het Nederlands aangebracht. En om je blijk van liefde voor de taal duidelijk te manifesteren, worden dan gratis spuitbussen ter beschikking gesteld om de taal te oefenen. Op deze borden. "Alicante" is gemakkelijk. Van de i maak je een a en de laatste e spuit je weg. "ALACANT", zo hoort het!'Benissa met twee s-en is fout, zeer fout. De spuitbus moet erbij, er moet één s uit. Vanwege de cultuur. Ook Calpe is heel simpel, een e-tje weg en het cultuurgoed is hersteld.
 
Soms gaat men te ver, maar dat geschiedt ongetwijfeld niet door Valencianen, maar door ordinair aangelegde cultuurbarbaren. Frederick - zeer geschokt - zag laatst een bord waarop ooit had gestaan "DIPUTACION". Met een spuitbus was "DI' en "CION" weggespoten. Wat dan overblijft is het Spaanse vierletterige woord voor een beroepsmevrouw van lichte zeden. Maar dat zijn uitwassen.
 
U ziet het, het gaat allemaal heel gemoedelijk, u mag zelf de door u gewenste cultuur en taal kiezen, als het maar Valenciaans is.
 
Frederick Fluweel
 

Valenciaans


 
Op Valenciaanse scholen gaan jongeren nieuwe dingen leren in de hoop dat ze daar in hun latere leven iets aan hebben. Dat is immers de bedoeling van onderwijs, zo meent Frederick te hebben begrepen.
 
Het leren van het Valenciaans is daarvan een onderdeel, althans in de deelstaat Valencia, nu het nergens anders gesproken wordt.
 
Het Valenciaans is een belangrijke taal. Overal spreekt men het, in San Juan, in Relleu, in Callossa d’Ensarriŕ, in Senija en nog in een hele serie Beni’s. Allemaal internationale centra van cultuur en industrie. Het heeft ook een heel aparte grammatica, althans zo willen de Valenciaanse taalgeleerden ons graag doen geloven. Ja, volgens hen is zelfs het Spaans er van afgeleid. Nu zijn de geleerden het nooit nergens over eens. Daar hebben ze uiteindelijk voor geleerd. Wist u dat er onbenullen zijn, die beweren dat het Catalaans een soort Frans-Spaans dialect is en dat het Valenciaans daarvan weer een kleine verbastering is? U, geachte lezer, weet zo dadelijk wel beter.
 
Kijk, eerst was er het Valenciaans. Dat hebben de Catalanen gejat en vervolgens een pietsje veranderd en dat hebben ze toen, gloeiend van trots, hun eigen taal - let wel, TAAL - genoemd. Het Catalaans. En daaruit zijn later weer verbasteringen ontstaan, die wij nu het Frans en het Spaans noemen.
 
U begrijpt natuurljk ook wel dat het heel belangrijk is, dat kinderen op school Valenciaans leren. Verplicht. Want dat is gewoon veel belangrijker dan Engels of Frans of welk buitenlands dialect dan ook. Het zou toch eeuwig zonde zijn als een kind later geen Valenciaans spreekt. Daarmee kan het tenminste postbode in Sella worden, of boerenknecht in Benissa, of ambtenaar 3e klasse in Alcalalí. Frederick wil maar zeggen, geen ouder gunt zijn kind toch zoiets onbenulligs als diplomaat, directeur, wetenschapper, internationaal zakenman of meer van dat soort uitzichtloze cultuurloze baantjes.
 
Het is ook zaak dat de Valenciaanse taal in ere wordt gehouden. U ziet in de provincies Castellón, Valencia en Alicante dan ook dezelfde blikverbredende mentaliteit als in de provincie Friesland in Nederland. Plaatsnaamborden worden zelfs in buitenlandse talen, zoals het Spaans of het Nederlands aangebracht. En om je blijk van liefde voor de taal duidelijk te manifesteren, worden dan gratis spuitbussen ter beschikking gesteld om de taal te oefenen. Op deze borden. "Alicante" is gemakkelijk. Van de i maak je een a en de laatste e spuit je weg. "ALACANT", zo hoort het!'Benissa met twee s-en is fout, zeer fout. De spuitbus moet erbij, er moet één s uit. Vanwege de cultuur. Ook Calpe is heel simpel, een e-tje weg en het cultuurgoed is hersteld.
 
Soms gaat men te ver, maar dat geschiedt ongetwijfeld niet door Valencianen, maar door ordinair aangelegde cultuurbarbaren. Frederick - zeer geschokt - zag laatst een bord waarop ooit had gestaan "DIPUTACION". Met een spuitbus was "DI' en "CION" weggespoten. Wat dan overblijft is het Spaanse vierletterige woord voor een beroepsmevrouw van lichte zeden. Maar dat zijn uitwassen.
 
U ziet het, het gaat allemaal heel gemoedelijk, u mag zelf de door u gewenste cultuur en taal kiezen, als het maar Valenciaans is.
 
Frederick Fluweel