Het is deze week Semana Santa, ofwel heilige week. Het is een periode waarin de meeste mensen wel een paar dagen vrij hebben en die er dus bij uitstek voor geschikt is om op vakantie te gaan. Zowel buitenlanders als Spanjaarden komen deze dagen dan ook massaal naar de Costa Blanca en zo kan het voorko­men dat de stranden vol liggen terwijl enkele honderden meters verderop een zwaar beeld in processie wordt meegedragen door de straten, begeleid door stemmig tromgeroffel.Aan het verkeer is het meteen te merken: de Semana Santa is altijd de eerste week van het jaar dat het écht druk is aan de Costa Blanca. Half Madrid trekt deze week naar de kust en de restaurants en andere horeca­ge­legenheden draaien topdagen. Dit jaar wordt een extra grote drukte voorspeld: omdat Pasen laat valt, is de verwachting dat de temperaturen hoog genoeg zijn om naar het strand te gaan en dat maakt een aantal dagen aan de Costa Blanca nog aantrekkelijker. In sommige autonome deelstaten is donderdag al een feestdag, in de Comu­nidad Valenciana is dat niet het geval maar hier is de maandag na Pasen (onze tweede paasdag) juist weer een vrije dag. In elk geval heeft vrijwel iedereen minimaal vier dagen vrij.

Zo kan het dus voorkomen deze dagen dat de stranden vol liggen, de terrasjes goed bezet zijn en de hotels en restaurants eindelijk weer eens geld in de kassa zien binnenkomen. Maar voor veel Spanjaarden is de Semana Santa veel meer dan een vakantie. Het is een week waarin wordt stilgestaan bij het lijdensverhaal van?Jezus Christus. Dat doet men vooral door mee te lopen in processies of toch minstens door deze processies bij te wonen. Want hoewel ook in Spanje de kerken leeglopen en de jeugd zich afkeert van het geloof, is vrijwel elke Spanjaard in zijn hart nog altijd katholiek. Bovendien is juist het ‘folkloristische deel’ van het geloof heel populair in Spanje: alles wat met heiligen, relieken, vergulde beelden en verkleedpartijen te maken heeft, kan rekenen op veel bijval. Opvallend is dat de paasbroederschappen het laatste de­cennium juist meer leden krijgen en dat veel van deze leden jonge mensen zijn.Voor de gelovige katholiek is de paasweek dus de belangrijkste week van het jaar. Men herdenkt de laatste levensdagen, de dood én de wederopstanding van Jezus Christus. Dat betekent dat er trieste mo­men­ten zijn maar ook blije en hoop­volle mo­men­ten. Die verschillende stemmingen worden goed uitgedrukt in de processies.De week begon afgelopen zondag met de ‘Domingo de Ra­mos’, Palmzondag. Tijdens een opge­wekte processie met zwierige palmbladeren werd de intocht van Jezus in Jeruzalem weergegeven. In de dagen na zondag werd de sfeer lang­zaam stemmiger en dat vindt zijn hoogte­punt op donderdagavond, als in de meeste plaatsen de zoge­naam­de stilteprocessie wordt gehouden. Een beeld van Je­zus wordt voortgedragen door Nazare­ners en het tromge­roffel is het enige geluid in de ver­re omtrek, een indrukwekkende belevenis die vrijwel niemand onberoerd laat.In de nacht van donderdag op vrijdag of in de vroege ochtend van Goede Vrijdag is in de meeste plaatsen de Kruisweg. Hier wordt bij elke statie de lijdensweg herdacht van Jezus toen hij met het zware houten kruis naar de berg Golgotha in Jeruzalem liep.De grootste en meest spectaculaire processies kunt u op Goede Vrijdag zien. Elke plaats, ook aan de toeristische Costa Blan­ca, heeft wel één of meerdere paasbroederschappen, die op Goede Vrij­dag met een beeldengroep door het centrum trekken. Ze herdenken de dood en begrafenis van ?Jezus en tonen di­ver­se taferelen uit het lijdensverhaal, zoals het laatste avondmaal, Jezus die bezwijkt onder het dragen van het kruis, Verónica met het doek waarmee Je­zus’ ge­zicht werd afgeveegd en een treu­rende María. Het is indrukwekkend om de devotie te zien waar­mee de leden van de broederschappen aan de processies deelnemen en waar­mee ze de honderden kilo’s zware beeldengroepen dragen. De Goede Vrij­dag­processies zijn vooral spectaculair in het zuiden van de provincie Ali­cante. De processie in Torrevieja is de laatste jaren uitgegroeid tot één van de grootste van de provincie en in Cre­vil­lente worden de creaties van de bekende beeldhouwer Ma­riano Benlliure rondgetorst. Een echte aanrader is de vrijdagochtendprocessie in de stad Murcia. Gedurende vele uren worden de schitterende, loodzware beeldengroepen van Francisco Salzillo rondgedragen.Wij noorderlingen kijken vaak wat vreemd aan tegen de puntmutsen en bedekte ge­zichten van de Nazareners, die doen den­ken aan de Ku Klux Klan. De leden van de Spaanse kerkelijke broederschappen droe­gen deze pakken echter al vele honderden jaren voordat de racistische Ameri­kaan­se beweging daar in de negentiende eeuw mee begon. De Nazarenerpakken vormen een manier om anoniem mee te lopen in een processie en oprecht boete te doen zon­der dat je identiteit meteen aan het hele dorp bekend is. De pakken zijn er in diverse kleuren, die gedragen worden door verschillende broederschappen.In Orihuela is vooral de processie van de heilige begrafenis, zaterdagavond, een bezoek waard. In die processie wordt een heel merkwaardig beeld meegedragen. ‘La Diablesa’ werd in de zeventiende eeuw gemaakt door Nicolas de Bussy. Een deel van de beeldengroep stelt een dui­velsfiguur met borsten voor. In de proces­sie wil men uitbeelden dat het geloof de zonde (de duivel) heeft overwonnen.Na al die tragiek en devotie is het op zon­dag weer tijd voor vrolijkheid. Men viert de wederopstanding van Jezus en in de meeste plaatsen zijn er ‘s ochtends zogenaamde ontmoetingsprocessies, waarin de ontmoeting van Jezus en Maria wordt uitgebeeld. Maar daarna is het dan toch echt voorbij met de processies. Eerste Paasdag is een dag dat de Span­jaard er normaalgesproken op uit gaat. Om lekker te eten en te drinken, om te kamperen of te picknicken in de vrije natuur of om zich aan het strand te voegen bij al die honderden toeristen die daar al dagen liggen. De picknickers ne­men traditionele lekkernijen mee zoals de ‘mona’ (gesuikerd rond broodje met in het midden een hardgekookt ei) of ‘torrijas’ (gefrituurde boterhammen die daarvoor in gesuikerde melk en ei zijn gedoopt). Op deze manier wordt de paasperiode zelfs door de meest devote katholiek op een vrolijke manier afgesloten. De toerist aan het strand zal het misschien alleen opvallen dat hij geen ...