Een van de populairste en meest toegankelijke wandelroutes aan de kust van de provincie Alicante is de tocht naar de vuurtoren van El Albir. Het is een route die nooit verveelt door de prachtige uitzichten op de baai van Altea en de afwisselende natuur. De wandeling trekt deze maanden meer bezoekers dan ooit want veel mensen beseffen dat een activiteit in de natuur de beste manier is om deze moeilijke tijden een beetje achter ons te laten.Praktische informatie

Duur: 1,5 uurMoeilijkheidsgraad: Laag, met mogelijk­heden tot zijpaden die lastiger zijn.Beginpunt: El Albir is het kustgedeelte van de gemeente L’Alfás del Pi. U bereikt El Albir door op de A-7 de afrit Benidorm Le­vante te nemen en vervolgens de N-332 richting Altea. Op de N-332 neemt u de afslag naar Playa del Albir. Op de rotonde bij de Lidl rijdt u schuin rechts/rechtdoor en dan volgt u de Avenida de l’Albir terwijl deze naar links afbuigt. Net na het parkeerterrein van de supermarkt Consum slaat u rechtsaf en vervolgens neemt u de tweede straat links. Deze weg volgt u tot u bij een groot parkeerterrein aankomt. Op doordeweekse dagen is hier altijd ruimte om te parkeren, in het weekend moet u misschien uitwijken naar omliggende straten om een plekje voor uw auto te vinden.Als u liever via een GPS-systeem of Google Maps rijdt, voert u ‘Parking Albir Faro’ in en het navigatiesysteem voert u naar het parkeerterrein.WandelingDe wandeling naar de vuurtoren begeeft zich helemaal over het grondgebied van het beschermde natuurpark Sierra Helada, of, in het Valenciaans, Serra Gelada. Het park wordt goed onderhouden en vooral in de laatste jaren is er veel gedaan aan het op­knappen van deze populaire wandelroute. De route kan overigens ook heel goed met de fiets worden gedaan maar zoals de informatieborden aan de ingang al aangeven: de wandelaar heeft hier voorrang boven de fietser dus op een weekenddag is het niet handig om hier te fietsen. Ook staat aangegeven dat het dragen van mondkapjes mo­menteel verplicht is in dit gebied.Een modern houten informatiegebouw vormt de ingang van het park en het begin van de route, die 2,5 kilometer heen en dezelfde afstand terug is. De wandeling loopt grotendeels over een smalle asfaltweg die ook begaanbaar is voor rolstoelen en die weinig hoogteverschil kent.Al na nauwelijks honderd meter lopen, komen we bij een recreatieplek met tafeltjes en aan de andere kant een informatiebord bij een smal pad dat omhoog loopt. Dit is het begin van een veel pittiger wandeling, die eerst omhoog loopt naar het hoogste punt van de Serra Helada - de antenne op 438 meter - en vervolgens over de kam van het gebergte richting Benidorm.We blijven echter de asfaltweg volgen die linksaf buigt. Even later gaat er een onverharde weg links naar beneden. Deze leidt naar een rustige, rotsachtige baai waar het op zonnige dagen goed toeven is. Maar we blijven op de asfaltweg en hebben steeds vaker mooie doorkijkjes op zee. Na weer een bocht is er links van de weg een smal pad naar een uitzichtpunt maar dit voegt, door de hoog opgegroeide dennenbomen, weinig toe en we vervolgen onze weg. Na het passeren van een tunnel worden de uitzichten weidser. De hele baai van Altea wordt zichtbaar, met het oude centrum van Altea en de kerk op het hoogste punt en de Sierra de Bernia erachter, met de kale Morro de Toix en de schilderachtige Peñón de Ifach. Ook de visvijvers in het helblauwe water van de baai zijn goed zichtbaar.Na weer een bocht zien we de vuurtoren opduiken maar de weg buigt weer af zodat we een omtrekkende beweging langs een diepe inham in zee maken. Als het mooi weer is, liggen er bootjes aangemeerd in deze rustige baaien. Er staat ook af en toe een informatiebord langs het pad, bijvoorbeeld over de vegetatie, over de kleurige rotsen en over de okermijn die een stuk onder de vuurtoren lag en waar nog resten van gebouwtjes te zien zijn. Er is ook een steil paadje linksaf naar beneden naar de resten van de okermijn.Tot enkele jaren geleden eindigde de wandeling bij het hek van de vuurtoren. Men kon dan nog een smal pad aan de rechterkant van de weg oplopen, enkele tientallen me­ters voor het hek, om een spectaculair uitzicht te verkrijgen op de rotsachtige achterkant van de Sierra Helada en op de Peñón de Ifach, maar dat was het einde. In een sa­menwerkingsproject van de gemeente l’Al­fás del Pi en de Valenciaanse overheid be­sloot men echter de vuurtoren om te vormen tot informatiecentrum en het gebouw toegankelijk te maken voor het publiek.?De vuurtoren op de punta Bombarda - zo heet deze rots - was daarmee de eerste vuurtoren in de provincie Alicante die ‘teruggeven werd aan het publiek’. Er is op dit moment in veel plaatsen een discussie gaande over wat met de vuurtorens moet gebeuren maar in El Albir heeft men er gelukkig voor gekozen om het gebouwtje toegankelijk te ma­ken. Het is van maandag t/m vrijdag van 09.00-14.00 en op zaterdag en zondag van 10.00 tot 13.30 uur geopend. U vindt er informatie over de flora en fauna in het park, over de geschiedenis van de okermijn en de Torre Bombarda, de uitkijktoren die vroeger net boven de vuurtoren stond en waarvan nu alleen nog de fundering te zien is.Maar ook als de vuurtoren zelf niet open is, kan men om het helwitgekalkte gebouwtje heenlopen en rondom van het schitterende uitzicht genieten. Vooral de grillige rotsen die steil de zee inlopen imponeren maar ook de grotten in de wanden van de Sierra Helada, het binnenland met l’Alfás del Pi en bergketens als de Puig Campana en de Monte Ponoig. Er loopt vanaf het asfalt onder de vuurtoren ook nog een paadje naar beneden naar een oude aljibe, een waterput.De terugweg is dezelfde weg, maar zoals altijd zijn de vergezichten anders als men in de omgekeerde richting loopt. Er bloeien momenteel nauwelijks bloemen maar als we hier in het voorjaar komen staan de bermen vol met bloeiende lavendel. Nu zijn het de rode besjes van een aantal autochtone struiken die nog wat kleur aan de vegetatie geven.Eenmaal terug bij de auto is het aan te raden een halve kilometer naar beneden te rijden naar de fijne boulevard van El ...